جر یا خندق کلباد گلوگاه خَندَق (به فارسی سره: کَندَگ) نهر پرآب یا خشک و دست‌ساخت است که در قدیم گرداگرد شهر یا لشکرگاه می‌کندند تا از ورود دشمنان یا سیل جلوگیری شود.در راستای قسمت درون‌شهری خندق نیز معمولاً حصاری با برج و بارو ساخته می‌شد.یکی از خندق هایی که در دوران قدیم در ایران وجود د اشت جر (خندق) كلباد گلوگاه است.گلوگاه در منطقه‌ای که در دوره اسلامی کبود جامه یا پنجاه هزار نامیده می‌شد، واقع شده است و محل گلاب است.آثار خرابه‌ها، سکه‌ها و ادوات دیگری
گلوگاه را شهر گلاب می نامد و معتقدند «گلو» در نام این شهر اشاره به گلاب دارد. این شهر در منطقه ای که در دوره اسلامی کبود جامه یا پنجاه هزار نامیده می شد، قرار گرفته و در حقیقت جانشین شهر تاریخی نامیه است که بعد از تمیشه در این منطقه بزرگترین شهر قرن اول هجری بوده است. در شمال غربی گلوگاه تپه تاریخی گراودین، وجود جر یا خندق کلباد در شرق گلوگاه به فاصله تقریبی 2 کیلومتر اهمیت این محل را ثابت می کند و در جنوب آن بقایای جاده شاه عباسی قرار گرفته است که از مسیر
درباره این سایت